हिन्दु ग्रण्थ अनुसार मानिसको सृष्टि !

हिन्दु धर्म शास्त्र रिगबेदमा मानिसको उत्पत्ती बारेमा यस्तो लेखिएको छ ।

ब्रम्हाको मुखबाट ब्राम्हणको उत्पत्ती भयो।
ब्रम्हाको पाखुराबाट क्षत्रीयको उत्पत्ती भयो।
ब्रम्हाको तिघ्राबाट बैश्यको उत्पत्ती भयो ।
ब्रम्हाको पैतालाबाट शुद्रको उत्पत्ती भयो ।

।।९०।। अध्याय १० यहि रिगबेदको सिद्दान्तलाई सत्यरुप दिन हिन्दु धार्मिक कानुन मनुस्मृतिमा सन्सारको बिकासको लागि मुख,बाहु,तिघ्रा र पैतालाबाट क्रमश:
ब्राम्हण,क्षत्रीय,वैश्य र शुद्रको उत्पत्ती भएको हुदा ।।९३।। अध्याय १ मा भनेअनुसार मुखजस्तो उत्तम चिजबाट उत्पन्न भएर बेदलाई धारण गरेकाले धार्मिक रुपले सम्पुर्ण सन्सारको स्वामी ब्राम्हणनै हो भनी भन्दैछ । ।।९३।। अध्याय १:१ मा ।

#####################
१-अब मित्रहरु तपाईंहरु आफै भन्नुहोस त के मानिसहरु बेद र मनुस्मृतिले भने झै मुख,बाहु(पाखुरा),तिघ्रा र पैतालाबाट उत्पत्ती भएका हुन ?
२-के मानिसहरु मुख,बाहु,तिघ्रा र पैतालाबाटै उत्पत्ती हुदैछन त अहिले ?
३-मान्छेको मुख सबैभन्दा उत्तम अङ्ग हो त ? या होइन ?
४-के बेदले भनेझै यो सन्सारको पबित्र अनि शुद्द जाती ब्राम्हणमात्रै हो त ?
५-के बेदले भनेझै यश सन्सारको स्वामी ब्राम्हण नै हो त ?
६-बेदले भनेझै मानिसहरु अहिले मुखबाटै जन्मिएका छन त ?
या छैनन ?

#####################
अब रामलाई ईश्वर अथवा ईश्वरको अवतार कसरी मान्ने ?
यस प्रसङ्गमा " मुल सस्कृत हिन्दु ग्रण्थ वाल्मीकि रामायणको १०९ सर्ग" राम अवतार प्रमाणिक वर्णन गर्ने मुल ग्रन्थ वाल्मीकि रामायणमा अयोध्या काण्ड सर्ग १०८ र १०९ मा सबिस्तार बर्णित कुराहरुलाई हेर्ने हो भने :-
********
चित्रकुटमा राम- भरत मिलाप पश्चात् रामले गुरु वशिष्ठसङ्ग आफ्नो पिताको हाल खबर सोध्छन ।
गुरुले जब राजा दशरथको देहान्त ( मृत्यु ) भएको कुरा बताउछन तब राम तुरुन्तै छाती पिटी- पिटी आलाप बिलाप गर्न लागे !
त्यसपछी बनबासी तवरले किरीया श्राद्द तर्पण गर्दै त्यहा उपस्थित ब्राम्हणहरुसङ्ग भने " हे ब्राम्हणदेवताहरु हो " मेरा स्वर्गीय पिताकोलागी बिधिवत दान गर्न अहिले म बनबासी भएको हुदा असमर्थ छु तसर्थ तपाईहरुले मेरो पितालाई स्वर्गमा चाहिने यावत दैनिक उपभोग्य सामग्रीहरु आफ्नै तर्फबाट उपलब्ध गराइदिनुहोला ।
म बन बासाबाट फर्केपछी तपाईहरुको रिण एकमुष्ट चुक्ता गरिदिनेछु आदि कुराहरु हुदाहुदै रामको उपरोक्त कृयाकलाप त्यही रहेका दशरथकालिन प्रबक्ता मन्त्री जाबाली रिषिलाई मन परेनछ र जाबालीले तत्कालै रामलाई भनेका छन ।

हे राम पिताको मृत्युको खबर सुनेर तिमिले यहाँ जे- जे गर्यौ त्यो तिम्रो लायक छैन । किन भने तिमिलाई सबले ईश्वर अवतार मानेका छन र बेला- बेलामा त्यो कुरा तिमी स्वयमले पनि प्रकट गर्ने गरेका छौ ।
जब तिमी आफै ईश्वर हौ भने तिम्रा पिता जिबित छन या मरे भन्ने कुरा तिमी स्वयमलाई नै ज्ञान हुनु पर्छ, त्यस बारेमा तिमिले वशिष्ठसङ्ग सोध्नु ब्यर्थ थियो ।
गुरुबाट पिताको मृत्युको खबर सुन्न साथ साधारण मानिस झै जो बिलाप गर्यौ त्यो पनि उचित छैन ।
किनकी तिम्रालागी सन्सारका सबै प्राणी बराबर छन । ईश्वरको कोहि नाता हुदैन ।
पिताले स्वर्गमा राम्ररी खाउन पाउन भनेर यहाँ जे- जो श्राद्दकर्म र ब्राम्हणहरुलाई उधारो दान आदि गर्यौ ती सबै फजुल( ब्यर्थ ) काम हुन ।
किनकी मरेपछी कुनै पनि प्राणीले पदार्थहरु खान र पाउन सक्दैन र तिम्रा पिताले पनि ती चिजहरु कदापी भोग्न पाउदैनन ।

अत: श्राद्द दान आदि गर्नु भनेको ब्यर्थमा अन्न नास गर्नु हो र आफुले आफैलाई धोखामात्र दिनु हो ।
जस्तै:-
मरेको मान्छे र परदेश गएको मान्छेको गति एउटै हुन्छ अर्थात ती दुबै घर देखी टाढा हुन्छन अर्थात ती दुबैको बिछ फरक यतिमात्र हुन्छ कि परदेश गएको मान्छे फर्केर आउने निश्चित प्राय: हुन्छ, तर मरेर गएको मान्छे कहिल्यै फर्कन्न ।
यदी मरेको मान्छेको लागि घरमा श्राद्द गर्नाले र दैनिक उपभोग्य बस्तुहरु दान दछिणा गर्नाले मृतकले ती चिज-बिजहरु स्वर्गमा भोग( प्राप्त ) गर्न पाउछ भने परदेश जाने मानिसले पनि त्यसैगरी पाउनु पर्छ ।
किनकी गति त दुबैको एउटै हो । त्यसो भए परदेश जाने ब्यक्तिले आफुले खाने र दैनिक उपभोग्यका सामाग्रीहरु आफ्नो साथमा किन बोकेर लैजानु पर्यो ?
सामानहरु बोकेर हिड्न झण्झटिलो हुन्छ भने धन पैसा लुटिने र ज्यान समेत जान सक्ने खतरा भैरहन्छ ।
त्यस अर्थमा परदेश जाने मान्छे घरबाट रित्तै जाओस । उसलाई चाहिने धन पैसा र यावत सामग्रीहरु साझको लागि साझै र बिहानको लागि बिहानै घरैमा बस्ने मान्छेले दान गर्दै गए भैहाल्यो नि !?!
के त्यसो गर्दा ती बस्तुहरु परदेशीले पाउछ त ? निश्चय पाउदैन । उसले( परदेशीले ) नपाएको कुरा उ फर्केर आएपछी अथवा उसले खबर गरे पछि तुरुन्तै थाहा पाईन्छ तर मृतकले पाएको या नपाएको कुरा जान्ने स्रोत भने केही हुदैन अर्थात छैन ।
यस प्रमाणबाट ठोकुवा गर्न सकिन्छ कि जब घरमा गरेको दान दछिणाका बस्तुहरु परदेशमा गएको मान्छेले पाउन सक्दैन भने एउटै गतिमा रहेको मृतकले तिनै बस्तुहरु स्वर्ग अथवा नरकमा पाउने भन्ने सम्भबै छैन ।
यश अर्थमा हे राम ! तिमिले यहाँ गरेका श्राद्द र दान तिम्रा बाउले स्वर्गमा पाउने आशा गर्नु ब्यर्थ छ, पितृको नाममा श्राद्द दान आदि गर्नु फजुल कुरा हो ।
" जाबाली रामको सम्बाद "
##
स्रोत: "नेपाल राजकिय प्रज्ञा प्रतिष्ठानद्वारा मुल सस्कृत ग्रण्थको नेपालीमा अनुबादित वाल्मीकि रामायणको १०९ सर्ग बाट"##

अब भन्नुहोस मित्रहरु के रामलाई ईश्वर भन्नू ?

अब सोचौ है ?
१- राम नाम लिखाहुवा पत्थर पानी मे तैरता था और जिन्के नस नस मे राम बैठा था वो रामका शैनिक पानी मे डुब्ता था, इसलिए राम सेतु बनाया गया..............................एसा बिन कामका भक्तोको परेशान कर्नेवाला भगवान किस कामका ??????
२- शंकरको तिसरी आख होतेहुए भी अपने बच्चेको नहि पहेचान पाया, और उसका सर धड से अलग कर बैठा ..
................फिर वो श्रद्दालुओ के मनका भाव कैसे सम्झेगा ???
बच्चेका शिर रहते हुए भगवान ने हाथिका शिर क्यु लगाया ?????
३- श्री कृष्ण ने गीता सिर्फ अर्जुन को हि सुनाइ थी, फिर गीता लिख्नेवाले लेखकको किसने बताई ????

# त्यसैले मित्र हो म त भन्छु गीता, रामायण, महाभारत अनि बेद पढेर स्वर्ग जान्छ भन्नू र घोटाला गरेर डिग्री गर्नु एउटै हो । #

बिदा लिदा लिदै सानो टिप्स दिउ ल !
क्या करोगे तुम आखिर मन्दिर मे जाकर ? थोडा शिर झुकाओगे और लुटाकर घर वापिस आ जाओगे ।

पत्थरो पर धन लुटाकर तुम सोचो क्या पाओगे ? सब कुछ लुटाकर भी तुम हाथ मलते रहेजाओगे ।

इन्हो ने आज तक किसीको क्या दिया है ? जो तुम इन से कुछ पाओगे ।

इन कि धुर्तताको तुम आखिर कब समझ पाओगे ? अगर एसी हि तुम्हारे कर्म रहे तो फिर मनुस्मृतिका शासन तुम पाओगे ।
गले मे हड्डी और पिछवाडे झाड फिर लटकाओगे ।
प्यासे तुम तुम मरजाओगे, लेकिन पानी नहि पाओगे ।
पशुओसे बत्तर तुम इनाममे पाओगे , शिक्षा सम्पत्ती अधिकार बिहिन जीवन तुम बिताओगे ।

#!! आखिर यस्तो नीति नियमहरु धर्म शाश्त्रहरु दर्ज गर्ने ब्यक्ती को थिए ?!!#