Saturday, October 22, 2016

धर्मको होइन धार्मिकताको पछि लागौं !

नेपाल विभिन्न जातजाति र विभिन्न धर्म संस्कृति का मानिसहरूको एउटै थलो हो । यहाँ आआफ्नो जातीय संस्कृतिहरु छन । आज नेपाल मा आदिवासी जनजातिहरुले दसैं हाम्रो चाड होइन भन्दै गर्दा हामी लिम्बूहरु पनि निधार भरी रातो टीका लगाएर दसैं को सुभकामना साटासाट गरिरहेका छौं ।

मैले बुझ्न नसकेको कुरा, खास लिम्बूहरुको मौलिक संकृती किरात हो भन्छन तर आज रातो टीका लाउने दसैं मनाउने, अनि भोलि हाम्रो संस्कृति किराँत हो भन्दै त्यो साकेला उँधौली, उँभौली मा पनि सेतो टिकामा सजिने ? जनजातिहरुले बाहुनहरुलाई टपरे भन्दै गाली गरि रहदा आफ्नो धोती खुस्केको पनि हेर्दै गर्ने पो हो कि ? आखिर बाहुनहरु भनेको त बा हुन ? बा होइनन् ? थाहा छैन

म त लिम्बू परिवारमा जन्मेको हिन्दु संस्कृतिमा हुर्केको मान्छे हुँ । धर्म कर्म प्रती धेरै चासो राख्ने मेरो सानै देखिको बानी हो । म हिन्दु संस्कृतिमा २० बर्सको लक्का जवान हुँदा सम्म पनि हिन्दु धर्म का बाट कसरी कस्ले नेपाल मा चलन चल्तीमा ल्यायो थाहा पाउन सकिन । अनि हिन्दु धर्मग्रन्थ कस्तो छ त्यो पनि देख्न सकिन । न त कसैले हिन्दुत्वको बारेमा मलाई बताए । आफ्नो परिवारले पनि खाली मन्दिर जानू मुर्तिलाई प्रसाद चढाउनु ढोग्नु राँगा बोका ईत्यादी बलि चढाउनु मात्र गरेको मैले देखेँ ।

जब म जावान भएँ तब ममा सोच आउन थाल्यो कि कस्लाई यो सब पसुको बलि चढाएर हामी खुसी पारी रहेछौं ? के साँच्चिकै ईस्वर अर्काको ( पसुको ) बलि द्वारा खुसी हुन्छन ? निर्दोष पसुको गर्धन छिनालेर त्यसको रगतले ठडिएको ढुङ्गालाई लेप्दा ईस्वर खुसी होलान ? अर्काको रगतले खुशी हुने ईस्वरले हामिलाई आशिष् दिन पक्कै सक्दैनन । येस्ता खालको लाखौं प्रस्नहरु मेरा मनमा थिए ।

मैले मानिरहेको हिन्दु संस्कृति प्रती पछि मलाई घृणा जागेर आयो । किनकी अधिक मात्रामा पसु बलि गर्न, मन्दिर गएर मुर्ती ढोग्न, पाठ पुजा गर्न मात्र सिकें । तर मलाई अथवा मेरो पुर्खालाई पनि थाहा भने रहेन रहेछ कि धर्म के हो ? किन आफ्नो धर्म हिन्दु हो भने आफ्नै धर्म ग्रन्थ भगवत गिता, भबिस्य पुराण को बारे सर्बसाधारणलाई ज्ञान दिईदैन ? किन हिन्दु धर्मग्रन्थ सबैले बुझिने सरल भासामा छापिदैन ? आखिर मा यी सब ढाँटि खाने एउटा माध्यम रहेछ । त्यहाँ भित्र भएका रहस्याका कुराहरुल असली बाहुनलाई मात्र थाहा हुने रहेछ ।

यदि त्यहाँ भित्रको सबै ज्ञान सबै हिन्दुहरुले थाहा पाउने हो भने हिन्दु धर्मको अनुयायीहरु यश धर्तिमा सायदै हुन्थे होलान् । आज सम्म पनि हामी जति पढेलेखेका भए पनि त्यो अन्धकार बाट बाहिर निस्कन सकिरहेका छैनौं । जानेर या नजानी बुझेर वा नबुझेर हामी धर्म गरिरहेका छौं । जब मैले यी कुराहरु थाहा पाएँ तब खास हामिले धर्म कर्म गर्नुको मुख्य उदेश्य के हो ? सोच्न थालेँ, यी जति धर्मकर्मको क्रियाकलाप हामी गर्छौ ती सबै हामी मरेपछिको आत्मिक जिवनको निम्ति हो भन्ने निस्कर्समा म पुगें ।

अब कुरा आयो सबै धर्म ले पाप नगर्नु नराम्रो काम नगर्नु भनी सिकाउछ । यी सब कुरा त सामान्य जिवनमा पनि हामिलाई थाहा हुन्छ । तर धर्म गरे बापत हामिले के पाउछौ ? मरे पछि हाम्रो आत्माको उद्दार कस्ले गर्छ त ? यसको बारे सोचें । सबै धर्मको धर्म ग्रन्थ पढ्न पाएको छैन मैले । तर प्रय जसो धर्मको धर्म गुरुहरुलाई मैले मुक्तिको बारे सोधेको छु । तर कुनै धर्मको अनुयायीहरुले आज सम्म चित्त बुझ्दो उत्तर मलाई दिन सकेको छैनन ।

आखिरमा सबै धर्मको मानिहरु संगको कुराकानी हरुबाट मानव उत्पत्ति र पृथ्वी को उत्पत्ति  र सारा ब्रह्माण्ड को बारे पनि आफ्नो धर्मसास्त्र अनुसार अलमल रहेको मैले पाएं । अन्त्यमा आफ्नै सरल भासामा प्रकासित बाइबल मैले पढ्ने मौका पाएं सुरु सुरुमा बिश्वास नलागेता पनि अन्ततः त्यहाँ मैले साँचो ईस्वर भेट्टाएको अनुभव गरें । अरु सबै धर्मग्रन्थ मा भगवानले पापिहरुलाई मारेर बिजय गरेको कथा पढ्न पाईन्छ भने बाइबल मात्र एउटा येस्तो पुस्तक हो जहाँ येसुले भन्नुभएको छ म धर्मिहरुको निम्ति हैन तर पापिहरुको निम्ति यश संसारमा आएको हुँ ।


यहाँ कुरा बुझ्नुपर्ने कुरा के छ भने ईस्वर धर्मिलाई हैन तर पापिलाई चाहिएको छ । किनकी धर्मी त अघि नै धर्मी छँदैछ तर पापिलाई कस्ले क्षमा दिने त ? के पापिले मर्नै पर्ने ? तर येसु मात्र त्यस्तो ब्याक्ती हुन जसले भन्नुभयो म पापिलाई बचाउन आएँ । अनि बाइबलमा युहुन्ना को पुस्तक ३ अध्यायको १६ पदमा भनिएको छ कि "परमेस्वरले संसारलाई यस्तो प्रेम गर्नु भयो कि उहाँले आफ्नो एक मात्र पुत्रलाई यश संसारको निम्ति दिनुभयो ताकी उहाँ माथी बिश्वास गर्ने कोहि पनि नास नहोस तर त्यस्ले अनन्त जीवन पाओस ।"

यहाँ धेरै जनाको कुरा छैन एउटा मात्र उहाँ येसु ख्रीस्ट हुनुहुन्छ जस्लाई तपाईं र मैले कुनै बलि दिईरहन आवस्यक छैन मात्र उहालाई आआफ्नो ब्याक्तिगत मुक्तिदाता हुनुहुन्छ भनी आफ्नो हृदय मा बिश्वास गरे पुग्छ । अर्को पद युहुन्ना १४ अध्यायको ६ पदमा " येसुले भन्नू भयो बाटो, सत्य र जीवन म नैं हुँ, म द्वारा बाहेक कोहि द्वारा पनि मानिस स्वर्ग जान सक्दैन ।" बाइबल मा येसुले दाबी गर्नुभए झैं अरु धर्मग्रन्थ मा कुनै पनि धर्म को प्रबक्ता ले म मुक्ती दिन्छु भनेर भरपर्दो बिश्वास दिलाएको हामी पाउदैनौं ।

त्यसकारण धर्म संस्कृतिले हाम्रो आत्मालाई उद्दार मुक्ती दिदैन रहेछ । अब आआफ्नो संस्कृति भन्दै बस्नु भन्दा पनि आफ्नो सृष्टिकर्ता र उद्दार्कर्ता लाई खोजेर भेट्टाउनु चाहिँ मुख्य कुरा रहेछ । हामी जति धनी सक्तिसाली भए पनि आखिर मा एक दिन मर्नै पर्छ हामी मानिस मात्र त्यस्तो प्राणी हौं जो संग आत्मा छ अब हामी आआफ्नो आत्मिक जीवन को बारे पनि एक छिन सोचौं कि  हामीले आत्मा कहाँबाट पायौं आखिर मरे पछि हाम्रो आत्मा कस्को सरणमा जान्छ यात बिलाउछ ?

अन्त्यमा  येसुले भन्नुहुन्छ म यहाँ छु! म ढोकामा उभिन्छु अनि ढक्ढकाउँछु। यदि कुनै मानिसले मेरो स्वर सुन्छ अनि ढोका खोल्छ भने म भित्र पस्नेछु अनि म तिनीसंग भोजन गर्नेछु। अनि उसले मसित भोजन गर्नेछ। ( प्रकाश ३:२० )

येसुले तपाईलाई प्रेम गर्नुहुन्छ उहाँले तपाईलाई तपाइँको ढोका बाहिर ढकढक्याई रहनुभएको छ ढोका खोल्ने कि चुकुल लाएरै बस्ने ? त्यो तपाइँको बिचार हो ।त्यो ढोका तपाईंको घरको नभएर तपाइँको हृदय को ढोका हो ।

www.joshanlimbu2015.blogspot.com

Thursday, October 20, 2016

अल्फा र ओमेगा परमेस्वर !

के तपाईंको जीवनमा कुनै असल कुरा शुरु भएको छैन ? जहिले खराबै मात्र भईरहेको छ? के तपाईंको कुरा राम्ररी अन्त हु सकेको छैन? तपाईंलाई कसले राम्रो र असल कुरा भनेका छ्रैनन् । तपाई विषयमा केवल नकारात्मक कुरा मात्रै भनेका छन् कि? के परमेश्वर हुनु हुन्न उहाँले मेरो जीवनमा काम गर्नु हुन्न भन्ने सोंच्दै हुनु हुन्छ कि? आज हामी विश्वासीजनहरुले जान्नु पर्ने सत्य के हो भने परमेश्वर तपाईंको अल्फा अनि ओमेगा हुनु हुन्छ । उहाँमा तपाईंको निम्ति असल शुरुआत र अन्त राखिएको छ ।

“अल्फा र ओमेगा म नै हुँ, सर्वशक्तिमान परमप्रभु परमेश्वर भन्नुहुन्छ, जो हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्थ्यो र जो आउनुहुनेछ ।” प्रकाश १:८ ।

यहाँ प्रकाशको पुस्तक बृद्ध यूहन्ना प्रेरित पत्मोसको टापुमा रहदाँ परमेश्वरले देखाउनु भएको दर्शनको कुरा अनि प्रकाशको बयान गरिएको पुस्तक हो । जतिबेला यूहन्नाको समयमा विश्वासीहरुमाथि संकट आईरहेको थियो । यस्तो जटिल अवस्थामा मण्डलीहरुलाई साहस र ढाडस मिलोस्, प्रभुमा वलिया रहून भनेर नै यो प्रकाशको पुस्तक परमेश्वरले यूहन्नालाई दिईएको प्रकाशको कुरा लेखिएको थियो । चरम निराशा, चरम संकट अनि आशा हराउन लागेको समयमा परमेश्वरले आशा, भरोसा अनि सान्तवना दिनुभएको कुरा यस प्रकाशको पुस्तकमा देखिन्छ ।

यहाँ परमेश्वरले अल्फा र ओमेगा म नै हुँ भनेर भन्नु भएको छ । यहाँ अल्फा भन्ने शब्द ग्रीक भाषाको पहिलो अक्षर हो भने ओमेगाचाहिं ग्रीक भाषाको अन्तिम अक्षर हो । (अर्थात परमेश्वर शुरु अनि अन्त हुनुहुन्छ ।) यसको अर्थ परमेश्वरले हामीलाई ग्रीक भाषाको शब्दहरु सिकाउनु भएको भन्ने कुरा होईन । उहाँले यूहन्नालाई वास्ताविक कुरा बताउदै हुनुहुन्थ्यो । किनकि परमेश्वरमा नै सबै कुराको शुरु हुन्छ र परमेश्वरमा नै सबै कुराको अन्त हुन्छ भन्ने कुरा बताउनु भएको हो । निश्चय पनि परमेश्वरमा नै सबै कुरा निहित हुन्छन् । यशैयाले यस किसिमले बताएका छन्, “….पहिलो र पछिल्लो चाहिं म नै हुँ । म बाहेक अरु परमेश्वर छैन ।” यशैया ४४:६ । परमेश्वर नै शुरु अनि अन्त हुनुहुन्छ । जस्तो कि परमेश्वरले नै सबै कुरा शुरु गर्नुभयो अनि उहाँमा नै सबै कुराको अन्त पनि छ । कुमालेले भाँडा बनाउनु भन्दा उसको कुनै शुरुआत हुँदैन । कुमालेले बनाउँदा मात्र त्यसको शुरुआत हुन्छ । र यसको अन्त पनि कुमालेको सेवा गररे हुँदछ । परमेश्वरले नै हरेक कुराको शुरु गर्नुभएको छ । उहामा नै अन्त पनि छ । किनकि उहाँ अल्फा र ओमेगा हुनुहुन्छ ।

परमेश्वर अल्फा हुनुहुन्छ
निश्चय पनि परमेश्वर अल्फा हुनुहुन्छ । हामीले भन्यौ कि अल्फाचाहिं ग्रीक भाषाको पहिलो अक्षर हो । निश्चय पनि परमेश्वरद्धारा नै सबै कुरा शुरु भएका हुन् । हामीले परमेश्वरलाई नै पहिलो स्थान दिनु पर्दछ । किनकि सबै असल कुरा तपाईंको जीवनमा परमेश्वरले शुरु गर्नुहुन्छ । कुनै पनि कुरा शुरु हुनु भन्दा अगाडि परमेश्वर नै अगाडि हुनुहुन्थ्यो । भजनसंग्रहको पुस्तकमा मोशाले भनेका छन् “पहाडहरु उत्पन्न हुनुभन्दा अघि अथवा तपाईंले पृथ्वी र संसार सृजनु भन्दा अघि, अनादिदेखि अनन्त सम्म तपाईं नै परमेश्वर हुनुहुन्छ ।” भजनसंग्रह ९०:२ । परमेश्वर नहनुभएको कुनै पनि समय नै थिएन । परमेश्वर अद्धितप्य हुनुहुन्छ । अनन्त, परिवर्तन नहुने अनि न्यायी हुनुहुन्छ । परमेश्वर भलो र सत्य पनि हुनुहुन्छ । उहाँ अल्फा हुनुहुन्छ । उहाँमा सबै कुरा शुरुआत भएका हुन् । उहाँमा नै संसारमा भएका कुराहरुको शुरु भएका हुन् । उहाँमा नै मानव जीवन शुरु भएको हो । उहाँमा सबै असल कुराहरु शुरु हुन्छ । उहाँमा सबै कुरा निहित रहेको हुन्छ । उहाँमा नै सबै कुराको अस्त्तिव रहेको छ । पावलले भनेका छन् “…हामी उहाँमा जिउँछौं, र उहाँमा चहलपहल गर्छौ, र उहाँमा हाम्रो अस्त्तिव छ ।” प्रेरित १७:२२ । परमेश्वरमा नै हाम्रो अस्त्तिव छ । उहाँमा जीवन छ । उहाँकै जीवन पाएर हामी शुरु भएका हौं ।

परमेश्वर अल्फा हुनुहुन्छ । उहाँले तपाईंको जीवनमा आज नयाँ काम शुरु गर्नु हुन्छ । कतिचोटी तपाईंको जीवनमा हरेस खाने अवस्था छ होलान् । तपाईंको जीवनमा तपाईंले गरेको एउटा सानो गलत निर्णयले जीवनमा ठूलो बोझ अनि भारी परीरहेको छन् होला । जीवन अन्धकार अनि असफलता अनि निराशामा गुज्रनुभएको होला । थकितपना, रोग बिमार अनि अशान्तिमा जिउनुभएको होला । परमेश्वरले तपाईंको जीवनमा उहाँको काम शुरु गर्न चाहनुहुन्छ । केवल उहाँमा तपाईंले आफ्नो जीवन अर्पण गर्नु परेयो । उहाँ आफ्ना पापहरु पश्चताप गरी फर्कनु परेयो । उहाँको वचन अनुसार हिंड्नु परेयो । उहाँमा तपाईंको जीवन नयाँ तरिकाले शरुआत हुनेछ । उहाँमा तपाईंको जीवनमा एउटा नयाँ अशिष, नयाँ काम, परमेश्वरको अलौकिक काम शुरु हुँदछ । उहाँले असम्भव कुरालाई सम्भव तुल्याउनु हुन्छ । उहाँले अचम्मको काम तपाईंको जीवन आशिषको झरी खन्याउन हुन्छ । किनकि परमेश्वर अल्फा हुनुहुन्छ । उहाँ शुरु हुनु हुन्छ । उहाँले नै संसारमा भएका हरेक कुराहरुको शुरु गर्नु भएको हो । उहाँमा नै संसारमा भएका सबै कुराको अन्त पनि हुनेछ ।

परमेश्वर ओमेगा हुनुहुन्छ ।
परमेश्वर ओमेगा हुनुहुन्छ । ओमेगा चाहिं ग्रीक भाषाको अन्तिम अक्षर हो । परमेश्वरको अन्त पनि हुनुहुन्छ । सबै शुरु भएका कुराहरुको अन्त पनि छ भन्ने कुरा बुझनु जरुरी छ । जो मानिसहरु प्रभुमा हुन्छन् उनीरुको अन्त राम्रो हुन्छ । उनीहरुको अन्त सुःखद हुन्छ । जनो मानिसहरु प्रभुमा नजीक हुदैनन् । प्रभुको इच्छा र वचन अनुसार हिडदैनन् । तिनीहरुको अन्त दुःखद र नराम्रो हुँदछ । परमेश्वर भलो, असल, प्रेमिलो हुनुहुन्छ । उहाँदयालु, कृपालु र क्षमाशील पनि हुनुहुन्छ । फेरी परमेश्वर न्यायी र न्याय गर्ने पनि हुनु हुन्छ । हरेक मानिसको तिनीहरुको गुणर दोषको आधारमा अनि तिनीहरुको काम अनुसारको न्याय गर्नु हुन्छ । किनकि परमेश्वर ओमेगा हुनु हुन्छ । कसैको जीवनको अनत संयोगान्त त कसैको वियोगान्त हुन्छ । कसैको परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश भने कसैको नरकमा प्रवेश भएर जीवनको अन्त हुन्छ ।

तपाईंको जीवनमा कति कुराहरु कसरी शुरु गर्नुहुन्छ र कसरी अन्त गर्नु हुन्छ भन्ने कुराले पनि महत्व राख्दछ । राम्रो तरिकाले शुरु हुनु अनि राम्रो तरिकाले अन्त हुनु यो अति राम्रो कुरा हो । कसैले राम्रो शुरुआत गर्छन् र नराम्रो तरिकाले अन्त गर्दछन् । आज तपाईंको जीवनमा कसरी हिंड्नु भएको छ । आज तपाईंको जीवनलाई जाँच गर्नु पर्ने समय आएको छ । यदि हामी परमेश्वरको वचन र उहाँको आज्ञा विपरित हिंडेका छौं भने निश्चय पनि अन्त डर लाग्दो हुनेछ । किनकि परमेश्वर ओमेगा हुनु हुन्छ । उहाँ अन्तको परमेश्वर हुनु हुन्छ । उहाँ दयालु कृपालु पनि हुनु हुन्छ अनि उहाँ न्याय गर्ने परमेश्वर पनि हुनु हुन्छ । हिब्रुका लेखकले यसरी भनेका छन्, “हाम्रा विश्वास शुरु गर्नु हुने र पूरा गर्नुहुने येशूलाई हेरौं….” हिब्रु १२:२क । उहाँले शुरु गर्नु हुन्छ र अन्त पनि गर्नु हुन्छ । यस पृथ्वी पनि शुरु भएको हो र यसको अन्त पनि छ । हाम्रो विश्वासको जीवनको शुरुआत छ र अन्त पनि छ ।

सर्वशक्तिमान परमप्रभु परमेश्वर भन्नुहुन्छ,
यहाँ अल्फा र ओमेगा मात्रै नभनिएर सर्वशक्तिमान परमप्रभु परमेश्वर भन्नु हुन्छ भने भनिएको छ । निश्चय पनि परमेश्वर सर्वशक्तिमान परमेश्वर हुनु हुन्छ । उहाँ सबै शक्तिहरु भन्दा महान शक्ति भएको परमेश्वर हुनु हुन्छ । किनभने मानिस जातिलाई परमेश्वरले प्रेम गर्नु हुन्छ । हामी मानिसलाई परमेश्वरले उहाँसँग बातचीत गर्न उहाँ संगति गर्न, उहाँको धार्मिकतामा जिउन उहाँको प्रजा बनाउनु भएको हो । यद्यपि हामी मानिस कतिचोटी परमेश्वरको इच्छा अनुसारको जीवन जिउन सक्दैनौं । हामी उहाँको धार्मिकतामा हिंडीरहेका हुँदैनौं । संसारिक र अनात्मिक कुराहरुको जंजालमा र जालोमा बढी नै पर्न पुगीरहेका हुन्छौं । तर सर्बशक्तिमान परमेश्वरले हामीलाई उहाँको छत्र छायाँमा आएको चाहनु हुन्छ । उहाँको सुरक्षाको छहारीमुनि आएको चाहनु हुन्छ । उहाँको वचन र आज्ञामा हिंडेको चाहनु हुन्छ । परमेश्वर जहिले पनि हाम्रो भलाई चाहनु हुन्छ । उहाँ जहिल्यै हाम्रो असल भएको चाहनु हुन्छ । तापनि हामीले परमेश्वरलाई विर्सन्छौं । परमेश्वरको काम र उहाँको प्रेमलाई भुली दिन्छौं । अनि जब समस्यामा पर्न पुग्छौं अनि अन्धकारको शक्तिको बन्धनमा परीरहेका हुन्छौं । हामीले यो कुरा जान्नु आवश्यक कि परमेश्वर सर्वशक्तिमान परमेश्वर हुनु हुन्छ । हामीलाई उहाँले प्रम गर्नु हुन्छ । उहाँले हाम्रो पाप र अधर्मको क्षमा पनि गर्नु हुन्छ । र उहाँले जहिले हाम्रो निम्ति असल र सकारात्मक कुरा भन्नु हुन्छ । उहाले हाम्रो विषयमा कहिल्यै पनि नराम्रो कुरा भन्नु हुन्न । उहाँ एउटा असल पिता हुनु हुन्छ । जस्तो कि तपाईंको विषयमा राम्रो सोच्ने अनि राम्रो कुरा भन्नु हुन्छ । कतिचोटी हामी परमेश्वरको विरुद्धमा बोल्यौ होला । कति चोटी हामी परमेश्वरदेखि टाढा गयौं होला । हामी पाप र डरको बन्धनमा जियौं होला । तर परमेश्वर सर्वशक्तिमान परमेश्वर हुनु हुन्छ । उहाँले हामीलाई सबै प्रकारको बन्धनबाट छुटकारा दिनु हुन्छ । उहाँले हाम्रो निम्ति असल र राम्रो कुरा भन्नु हुन्छ ।

जो हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्थ्यो र जो आउनुहुनेछ ।
यहाँ परमेश्वर शुरु हुनु भएको होईन । अनि उहाँ अन्त पनि हुनु हुन्न । तर उहाँले नै सबै कुरा शुरु गर्नु भएको हो । उहाँले नै सबै कुराको अन्त पनि गर्नु हुन्छ । निश्चय परमेश्वरको अस्त्तिव हिजो पनि थियो आज पनि छ र भोली पनि हुनेछ । उहाँ कहिले पनि बदली हुनु हुन्न । परमेश्वर विगतको हुनु हुन्छ । परमेश्वर वर्तमानको पनि परमेश्वर हुनु हुन्छ । अनि उहाँ भविष्यको पनि परमेश्वर हुनु हुन्छ । परमेश्वरले इतिहासमा जे काम गर्नु भयो त्यो आज गर्नु हुन्छ अनि परमेश्वरले त्यो भविष्यमा पनि गर्नु हुनेछ । “येशू ख्रीष्ट हिजो, आज र सदा सर्वदा एकसमान हुनुहुन्छ ।” हिब्रु १३:८ । उहाँले २००० बर्ष अगाडि जे काम गर्नु भयो, त्यो काम आज पनि गर्नु हुन्छ । उहाँले त्यो भोली पनि गर्नु हुन्छ । परमेश्वर इतिहासमा सीमित रहने परमेश्वर हुनु हुन्न । परमेश्वर आज पनि हुनु हुन्छ । कति चोटी मानिस भविष्यको चिन्ता फिक्रीमा जिउँछन् । भोली के हुने हो भनेर हिंड्दछन् । निराशामा जिउँदछन् । तर बुझनु पर्ने कुरा के हो भने परमेश्वर जहिले पनि असल परमेश्वर हुनु हुन्छ । तपाईंले सबै भरोसा र विश्वास परमेश्वरमा राख्नु पर्दछ । ताकि परमेश्वरमा तपाईंको भविष्य असल उजजवल छ भनेर विश्वास गरेर उहाँमा धार्मिक जीवन जिउनु पर्दछ । हामी जे गर्छौ त्यसै अनुसारको फल प्राप्त गर्दछौं । निश्चय पनि हामीले आलु रोपेर स्याउको फलको आशा राख्न सक्दैनौं । सुन्तला रोपेर केराको फलको आशा राख्न सक्दैनौ । त्यसलै हामी परमेश्वरमा भरोसा राख्नु पर्दछ । उहाँको असल कुराको प्रतिक्षामा जिउनु पर्दछ । परमेश्वर तपाईंको कुभलो चिताउने परमेश्वर हुनु हुन्न । उहाँले तपाईंको असल भलाईको कुरा नै सोंच्ने परमेश्वर हुनु हुन्छ । किनकि उहाँ जो हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्थ्यो र जो आउनुहुनेछ ।

निष्कर्ष
परमेश्वर अल्फा र ओमेगा हुनु हुन्छ । परमेश्वर सर्बशक्तिमान हुनु हुन्छ । जो हुनुहुन्छ, जो हुनुहुन्थ्यो र जो आउनुहुनेछ । कति कुरा तपाईंको जीवनमा असल तरिकाले शुरु हुन सकेका छैनन होला । यस कुराले तपाईंको जीवनमा निराशा छ होला । यस कुराले तपाईंको हतोत्साह ल्याई राखेको होला । एउटा कुरा हामीले के बुझन जरुरी छ भने यदि तपाईंले परमेश्वरमा भरोसा राख्नु हुन्छ भने यदि उहाँको वचनको पालन गर्नु हुन्छ भने परमेश्वरमा तपाईंको निम्ति असल कुराको शुरुआत हुनेछ । परमेश्वरले नै तपाईको जीवनमा असल कुरा शुरु गर्नु हुन्छ र उहाँले नै असल तरिकाले अन्त गर्नु हुन्छ । के तपाईंको जीवनमा कुनै असल कुरा शुरु भएको छैन ? जहिले खराबै मात्र भईरहेको छ? के तपाईंको कुरा राम्ररी अन्त हुन सकेको छैन? तपाईंलाई कसले राम्रो र असल कुरा भनेका छ्रैनन् । तपाई विषयमा केवल नकारात्मक कुरा मात्रै भनेका छन् कि? के परमेश्वर हुनु हुन्न उहाँले मेरो जीवनमा काम गर्नु हुन्न भन्ने सोंच्दै हुनु हुन्छ कि? उहाँको छत्रछायाँमा आउनु होस् । उहाँले नयाँ काम तपाईंको जीवनमा गर्नु हुन्छ । उहाँले तपाईंको जीवनमा असल करा शुरु गर्नु हुन्छ । खराब कुरालाई येशूलाई दिएर परमेश्वरमा फर्कनु जरुरी छ । उहाँ सर्वशक्तिमा परमेश्वर हुनु हुन्छ । उहाँ कहिल्यै वदलिनु हुन्न । उहाँले तपाईंको भलो चाहनु हुन्छ ।
www.joshanlimbu2015.blogspot.com