बाइबलमा पाइने 4 प्रकारको प्रेम !!

By -लालु पौडेल । 

 बाइबलमा बिभिन्न प्रकारका प्रेमको बारेमा उल्लेख भएको पाईन्छ । ती प्रेम के के हुन भनेर के हामीले खरर भन्न वा केही न केही व्याख्या गर्न सक्छौ कि सक्दैनौ होला ? यो कुरा आफै विचार गर्नुहोस । प्रेम पनि फरक फरक हुन्छ र ? परमेश्वरले हामीलाई गर्ने प्रेम र मानिसले मानिसलाई गर्ने प्रेमको बीचमा केही भिन्नता छ कि छैन होला ? आदि इत्यादी कुराहरु बारे आज यहाँ संछिप्त रुपमा हेरिदैछ -

१. स्टोर्ज (पारिवारिक) प्रेम

बाइबलमा पाइने यो स्टोर्ज प्रेमलाई साधारतया पारिवारिक प्रेम भनेर बुझिन्छ । यो 'जीवन्त प्रेम' परिवारभित्र हुन्छ र कहिलेकाही नातेदारको बीचमा पनि हुन्छ । हाम्रो परिवारभित्र यही प्रेमले काम गरेको हुन्छ ।  यस प्रकारको प्रेम हामी बाइबलम धेरै ठाँउमा पाउदँछौ । जस्तै मार्था र मरियमको लाजरसप्रतिको प्रेम । यो यस्तो प्रकारको प्रेम हो जुन प्रेम अब्राहाम र उसको छोराको बीचमा थियो, अनि नोआ उसकी श्रीमति र छोराहरुको बीचमा थियो । याकुवमा छोराहरुको लागि पनि थियो । बाबुआमाले छोराछोरी प्रति र छोराछोरीले बाबुआमा प्रति दर्शाउने वा उनीहरु बीचमा रहने प्रेम नै स्टोर्ज प्रेम हो । यो श्रीमान र श्रीमतिको बीचमा पनि हुन्छ । जनावरहरुले भर्खरै जन्माएका साना बच्चाहरुलाई देखाउने माया पनि यस्तै प्रकारको प्रेमको उदाहरणको रुपमा लिईन्छ । स्टोर्ज शव्द ग्रीक भाषाको  στοργή  बाट आएको हो । जसलाई बाइबलमा परिवारको बीचमा हुने प्राकृतिक वा आफसे आफ उत्पन्न हुने स्वभाबिक प्रेमको रुपमा बारम्बार प्रयोग गरिएको पाइन्छ ।

२. एरोज (शारीरिक/दाम्पत्य) प्रेम

यो एरोज प्रेम 'पुरुष' र 'स्त्री'को बीचमा हुने शारीरिक वासनामाया प्रेम हो । यसलाई बैबाहिक एकतामा मात्र स्वीकार गरिन्छ । बैबाहिक एकतादेखी बाहेक यस प्रकारको प्रेमलाई पाप मानिन्छ । पावलले १ कोरिन्थी ७ः९ मा भन्दछन कि यदी कसैले आफैलाई संयममा राख्न सक्दैन र त्यसैको अनुरागमा जल्दछ भने त बिबाह गर्नु नै उचित छ । यस प्रकारको प्रेम क्रिश्चियनहरु लगायत सबै मानिसहरुको लागि एउटा चुनौति नै हो किनभने बिबाह पछि पनि यस प्रेममा संयमी नै भइरहनु चुनौती नै हुन्छ। किनभने मानिसले शरीरबाट मात्र नभई हृदय भित्रबाट पनि यस प्रकारको पाप गर्न सक्दछ- मत्ती ५:२८ । असंयम व्यक्ति दुव्र्यसन र अश्लिलतातिर फस्न सक्छ । यो एकदमै आवास्यक प्रेमर भएर पनि बिबाहभन्दा अगाडी वा दायाँबायाँ भयो भने यस प्रेमलो पूर्णत जीवनलाई नाश गर्छ ।

३. फिलिया (भात्रृ?) प्रेम

यो यस्तो प्रकारको प्रेम हो जुन प्रेम दाउद र जोनाथन बीचमा थियो, अनि फेरी यो यस्तो प्रकारको प्रेम पनि हो जुन प्रेम परमेश्वरले हामीहरुबाट पनि प्रकट भएको चाहानुहुन्छ । यिनीहरु एक अर्काको लागि मर्न चाहान्छन । यो प्रेम 'एरोज' र 'स्टोर्ज' प्रेमभन्दा तुलना नै गर्न नसकिने प्रकारको र बढी 'शक्तिशाली' हुन्छ । क्रिश्चियनहरुलाई यस्तै प्रकारको प्रेम गर्न बाइबलमा आज्ञा दिइएको छ- हेर्नुहोस-रोमी १२, १ कोरिन्थी १३ । येसुले पनि चेलाहरुद्धारा आज हामीहरुलाई यही नया आज्ञा आर्थात प्रेम गर्ने आज्ञा दिनुभएको छ- हेर्नुहोस युहन्ना १५:१२-१४  ।  यो बिल्कुल कुनै पनि स्वार्थ नभएको प्रेम हो । एउटा घाइते साथीलाई बचाउन शत्रुसँग भरमग्दुर लडाई गर्ने सिपाही जस्तै । अर्थात अरुको लागि सारा शक्तिले प्रेम गर्ने, याहासम्म कि ज्यान दिन पनि तयार हुने प्रेम हो यो ।

४ अगापे (सर्बोच्च?) प्रेम

अगापे प्रेम यी सबैभन्दा 'सर्वोत्तम' प्रेम अर्थात ईश्वरीय सर्वोत्तम' प्रेम हो जुन प्रेम हामी परमेश्वरबाट पाउँछौ । मानिसमा स्वभाविक रुपमा यो प्रेम आउदैन । यो प्रेम एकदम अलौकिक हुन्छ । येसुले आफु कू्समा झुण्डिदै गर्दा तिनी पापी मानिसहरुलाई क्षमा दिएर यस्तो प्रकारको प्रेम प्रदर्शन गर्नुभएको छ- लुका २३ः३४ । यो प्रेम, 'प्रेम' मात्र होइन तर 'कार्य' हो । जस्तो की हामी पापी छदा छदै पनि हाम्रो लागि येसू क्रूसमा मर्नुभयो- रोमी ५ः७,-८ । शायद कुनै असलको कामलो लागि त कसैले मर्ने साहास पनि गर्ला तर परमेश्वरले हाम्रो लागि यस्तो अलौकिक प्रेम यसैमा देखाउनुभएको छ कि हामि पापी र शत्रु हुदाहुदै पनि हाम्रो लागि उहाले आफैलाई मार्नुभयो । यसरी शत्रुको लागि प्राण दिने कोही छ र? यो कसैलाई दोष लगाईरहने प्रेम होइन, युहन्ना ३ः१६ ।

 माहान आज्ञा

यो माहान आज्ञाको प्रेम अलिकति व्यंग्यात्मक जस्तो लागेपनि यो त केवल प्रेमको बारे मात्र हो । किनकी यसले पहिला 'परमेश्वरलाई'अनि आफैलाई झै आफ्नो 'छिमेकीलाई' प्रेम गर्न यसले आव्हान गर्दछ । सबैभन्दा माहान आज्ञा कुन हो भन्ने प्रश्नको जवाफमा येसूले नै भन्नुभयो कि सारा व्यवस्था र अगमबक्ताहरुका शिक्षाको सार नै यही प्रेम हो- मत्ती २२:३७-४० । पहिला परमेश्वरलाई प्रेम गर्नुको अर्थ पहिला उहाँ र उहाको राज्यलाई खोजी गर्नु हो- मत्ती ६:३३ । दोश्रो उहाँको अन्तिम आदेश वा योजना पूरा गर्नु हो- मत्ती २८ः१८-२० र अन्तिममा आफूलाई राख्नु । यी दुईमा बाइबलको सार सदेश प्रेम गर्नु भन्नेलाई समेटिएको छ- मत्ती २२:४० ।

. प्रेम गर्ने  आज्ञा

परमेश्वरले हामीलाई एउटा 'प्रेम गर्ने' 'नयाँ आज्ञा' दिनुभएको छ- युहन्ना १३:३४-३५ । जसरी येसूले हामीलाई प्रेम गर्नुभयो त्यसरी नै उहाले हामीलाई प्रेम गर्ने आज्ञा दिनुभएको छ । यो चाहिँ एउटा 'उच्चतम' आज्ञा हो जुन आज्ञा हामीले हाम्रो जीवनमा दिइएको शक्तिले गर्न सक्दछौ । यस प्रेमद्धारा मात्र 'हराएका' र 'बचाईएका' सबै जनाले हामी उहाँका चेहाहरु हौ भनेर चिन्न सक्दछन । हामीले यदी यस प्रकारको प्रेम गर्न सकेनौ भने हामी ख्रीष्टका हौ भनेर मानिसहरुले चिन्न सक्दैनन । युहन्नाले यसलाई राम्रोसँग बुझेका थिए । त्यसै कारण उनी लेख्छन कि आफ्नो भाईलाई घृणा गर्ने अन्धकारमै हुन्छ- १ युहन्ना २:१०-११  । त्यो पाखण्डी हो किनकी त्यो अन्धो भएको हुन्छ । आफैलाई मात्र प्रेम गर्ने उहाँको चेला बन्न सक्दैन ।

अन्तमा हामी जान्दछौ कि परमेश्वरले संसारलाई प्रेम गर्नुहुन्छ र यो प्रेम अलौकिक अगापे प्रेमद्धारा क्रूुसमा प्रकट भएको छ । हामी दुष्ट, पापी र शत्रुको लागि उहाँ आफै मरेर यस प्रेमलाई प्रकट गर्नुभएको छ । यी प्रेमलाई बुझेर हामीले कामद्धारा पनि यसलाई पदर्शन गर्न सकौ । उसको लागि हामीले सम्पूर्ण रुपले उहाँमा बिश्वास र भरोषा गर्न सक्नुपर्दछ । यस प्रेमबाट हामी कोही पनि बञ्चित नहोऔ- प्रकास २०:११-१५  । आमेन ।

Newer PostOlder PostHome

Recent Updates

• स्वेता खड्का: जसको जीवनको अर्को पाटोबारे धेरैलाइ थाहा छैन
• बेन कटिङ, जसले विराट कोहलीको च्याम्पियन बन्ने सपना चकनाचुर पारे
• यी घरेलु सामग्रीबाट सजिलै भाग्छन कक्रोच
• ओलीको पेट मिचीमिची हसाउने भाषणको भिडियो
• दिव्या भन्छिन्, ‘उसले मलाई सोफामा फ्याँक्यो र …’
• बाईबलमा ६ प्रकारका 'प्रेम' र यिनीहरुको अर्थ

Recomment to Your Friends

• Arjun Viskarma says:amen

C

जानी राखौं, नेपालको मंगोलको पुरानो चिनारी !

आज भन्दा झण्डै २८०० बर्ष अगाडिको नेपालको मंगोलको इतिहासको कुरा हो ।

नेपाल भन्ने हाम्रो देश (काठमाण्डौं) मा महादेव/पार्वती भन्ने महाशक्तिशाली (प्राकृतिक शक्ति), ज्ञानी, धर्मातत्मा र उद्धार हृदय भएको राजारानि थिए । जसलाई हामी पारुहाङ र सुम्नीमा भनेर चिन्छौं । जो मंगोल समुदायको पुर्खाका सन्तान हुन । मंगोल/मोङ/माङ/माङगर/मगर/तमाङ/तमु/राई/लिम्बू तथा अन्य विभिन्न नामले चिनिने हामीहरुलाई आदीवासी जनजाती, मुलवासी जे भने पनि एउटै अर्थ हो, हुन्छ । त्यही महादेव राजाले आज हामीले मान्दै आएका किराँत/बोन/प्रकृति धर्म/ युमासाम धर्म/सामानिजम धर्मको राज्यमा सुरुवात गराएछ । जस्तै उदाहरणको लागी हामीले खाना खानु अधि तीन पटक सानोटुक्रा चडाउनु र कुनै किसीमको पेयपदार्थ पिउनु अघी, पेय पदार्थ तीन पटक छ्योत गर्नु । यसको अर्थ भनेको पहिलो पुस्तालाई/दोस्रो पुस्ता (अहिलेको पुस्ता) लाई र आउने पुस्तालाई सधै सम्झीनु । त्यस्तै अर्को भनेको फलाम वा अन्य धातुको त्रिसुल भन्ने Symbol बनाएर बोक्नु र आफ्नो पुर्खाहरुको चिहानमा राख्नु । यसको अर्थ भनेको हाम्रो पहिलाको पुर्खा, अहिलेको पुर्खा र आउने पुर्खाहर सधैनै आगोको ज्वाला बलेको झै बलिरहनु/ चम्कि रहनु हो । महादेवको अर्थ ‘म’ भनेको मंगोल, ‘हा’ भनेको हाङ हो, देव भनेको देउता, देउ, देबा भनेर हाम्रो मंगोल समुदायका मातृभाषाहरुमा प्रयोग भएको हुन्छ । महादेव राजाको दरवार अहिलेको काठमाण्डौंमा रहेको पशुपतिनाथको मन्दिर हो र चिहान पनि हो । महादेवलाई त्यही पशुपति मन्दिरको वरीपरीनै उहाँको मृत्यु पश्चात गाडिएको छ । किन कि हाम्रो गाउँघरमा आज–भोली पनि धामी झाक्रिको मृत्यु पश्चात नजिकैको जंगल वा स्थानमा लगेर गाडिन्छ, दाहसंस्कार गर्ने चलन छ । पशुपतिमा भएको कलि (अंशुबर्मा) को मुर्ती तमाङ्ग बल राजाको मुर्ती हो । जो हामीले अंशु बर्मा भनेर चिनेका छौं, चिनाएका छन् । अंशु बर्माको नाम हाङसा बल हो ।

अंशु बर्मा (हाङसा बल) नेपालको २१औं किराती/मंगोल राजा हो, तेस्रो पटक नेपालको मंगोलहरुको बंशज र कुल छुटिने क्रममा राजा अंशु बर्माले त्यसबेलाका तिब्बतका ३३औं राजा सोङचाङ गोम्पोलाई पनि निमन्त्रणा गरेका थिए, यसै क्रममा राजा सोङचाङ गोम्पो नेपाल आइपुगेका हुन ।

अंशु बर्माको छोरी भृकुटीको बिबाह तिब्बतको ३३ औं राजा सोङचाङ गोम्पो संग छैठौ सताब्दीको मध्य तिर 632 AD मा भएको हो । तिब्बतमा भृकुटीलाई बल/बलस्या भनेर पनि सम्बोधन गरिन्छ र यसरी नै लेखिएको पनि इतिहासमा पाइन्छ । बल, तमाङको १६० थर मध्येको एउटा हो । बलस्या भनेको पनि तमाङ्गको बल थरको छोरी भनेर बुझीन्छ । यस मानेमा अंशु बर्मा/हाङसा बल तमाङ्ग हो भनेर प्रस्ट बुझिन्छ । इन्द्रचोकमा भएको आकाश भैरवको मुर्ती भनेको नेपालको इतिहासमा लेखिए अनुसार नेपालको पहिलो मंगोल किराँती राजा यलम्बरको मुर्ति हो तर नेपालको पहिलो राजा बङसासुर हुन् र बङसासुर राजालाई अहिलेको भारतबाट आएका गोपाल बंशका सेना भुक्तमानले जालझेल गरेर हत्या गरेर शासन हातमा लिए पछि भुक्तमानको बंशले ८औं बंश सम्म राज्य चलाए । भुक्तमानको ८औं बंशज भुवनसिंहलाई बङसासुर राजाका बंशज राजा यलम्बरले भुवनसिंहलाई लडाईमा बिजय गर्यो र उत्पत्याकास्थित थानकोटलाई राजधानि बनायो, राजा यलम्बरले ९० बर्षको उमेर सम्म शासन गरे, पछि उहाँका जेठा छोरा पालाम्बा लाई सत्ता सुम्पिए । पलाम्बाले ८१ बर्ष सम्म शासन गरे । यसरी राजा यलम्बर/यलम्बा/यम्बा/यम्बु/लाई इतिहास बिद्धहरुले नेपालको पहिलो मंगोल/किराँती राजा भनेर किटान गरेका हुन । राजा पेलाम्बाले राजधानि थानकोट नजिकै राजा बङसासुरको सम्झनामा सुप्रभा भन्ने नयाँ बस्ति स्थापना गर्यो र उहाँले आफ्नो नाम पनि किरातीसुर घोषणा गर्यो । यसरी नै किराती भन्ने शब्दको सुरुवात भयो । किरातीको अर्थ भनेको बंश हो ।

आकाशभैरवको पुजा अगष्ट/सेप्टेम्बर महिनामा इन्द्रजात्राको दिनमा गरीन्छ र इन्द्रजात्रा आठ दिन सम्म मनाइन्छ । त्यही दिन मात्र सर्वसाधारण नागरीकको लागी खुल्ला गरीन्छ अन्य दिनमा माक्स लगाएर राखिएको हुन्छ । काठमाण्डौं चावेलमा रहेको सानो बौद्ध स्तुपा/चारुमती चैत्य भनेको २३ सय बर्ष अघि चारुमति भन्ने रानिको मृत्यु पश्चात रानिको अस्तु राखेर सम्झना स्वरुप बनाएको स्तुपा/चैत्य हुन । चारुमति, अशोक सम्राटको छोरी हुन । चारुमति २२८१ बर्ष अघि अशोक सम्राट संगै नेपाल घुम्न आएका थिए । त्यही समयमा चारुमतीको विवाह नेपालको राजकुमार देउपाल संग भयो ।

अशोक सम्राट, मंगोल इतिहास अनुसार १४औं राजा स्तुङगोको निमन्त्रणामा आएका हुन किन कि मंगोल/मोङ/माङ/राजाहरुको हरेक सात पुस्तामा बंश वा कुल छुटिन्ने प्रचलन थियो । त्यहीबेलामा पुर्व, पश्चिम, उत्तर, दक्षिणमा भएका सम्पूर्ण राजाहरुलाई निमन्त्रणा दिने प्रचलन थियो । यसरी दोस्रो पटक नेपालको मंगोलहरुको वंश वा कुल छुटीयो, पहिलो वंश वा कुल छुटेको चाहिं सातौं राजा जिते दस्तीको पालामा भएको थियो । त्यही समयमा बुद्धलाई केन्द्रिय राज्यमा निमन्त्रणा दिइएको थियो, र त्यही समयमा केन्द्रिय राज्यमा बुद्धिजमको थालनी भएको हो ।

काठमाण्डौंमा भएको स्वयम्भु २५ सय बर्ष अघि बनेको हो । स्वयमभु तमाङ्ग राजाको दरवार र चिहान पनि हो आज भोली पनि स्वयमभुमा काठमाण्डौंमा मृत्यु भएका तमाङ्गहरुको मृत्यु पश्चात स्वयमभुमा लगेर जलाईन्छ वा दाहसस्कार गरीन्छ । तमाङ्गहरुले स्वयम्भुलाई आबा (बु्बा) को रुपमा पूज्ने गरीन्छ भने बौद्धलाई आमाको रुपमा पुज्ने गरिन्छ । बौद्ध तमाङ्ग रानिको चिहान हो र दरवार पनि हो । तमाङ्गहरुको संस्कारमा कुनै पनि गन्ने मान्ने ठूला ब्याक्तिको मृत्युपश्चात उहाँहरुको सम्झनामा माने, चौतारा, स्तुपा/चैत्य बनाइन्छ । स्तुपाको माथीको भाग छ्योरतेनमा चारै दिशा तर्फ आँखाको आकृती चित्रण गरीने प्रचलन छ । आँखाको अर्थ भनेको मेरो मंगोलको सन्तानहरु पुर्व, पश्चिम, उत्तर, दक्षिण जहाँ बसोवास गरे पनि सबैलाई मेरो माया बराबर हुन्छ भनेको अर्थ हो ।

छ्योरतेनको अँखाको मुनी नेपाली अक्षरमा १ लेखिएको हुन्छ त्यसको अर्थ भनेको जहाँ बसे पनि मेरो मंगोलको सन्तानहरु एक भएर बस्नु हो । तमाङ्गहरुको सस्कृतीमा ताम्बा, गान्बा, लामा र भोन्बोको छुट्टा छुट्टै भूमिका र अस्तित्व हुन्छ । यी चारैवटा अभिन्न सस्कृतीक अंगहरुले आफ्नो मंगोल सन्तानहरुको हितको लागि सधै नै आवस्यक अवस्थामा एक भएर निर्णाय गर्नु भनेको पनि हो । हाम्रो गाउँघरमा हाम्रो पुर्खाहरुको भनाई पनि छ, हामी मंगोलका सन्तानहरु एकलै बाच्न सकिदैन त्यसैले मेरो मंगोल सन्तानहरु सधै एक भएर बस्नु/जिउनु भनेर भनेको भनाई सुनिन्छ ।

नेपालको मंगोल समुदायहरुको पुरानो इतिहासहरु सबै नै नेपालको सामानिजमको मुन्धुम धर्मग्रन्थहरु जस्तै थुङसाप मुन्धुम, पेसाप मुन्धुम, सोक–सोक मुन्धुम, एहाङ्ग मुन्धुम, साप्जी मुन्धुम, साप मुन्धुमहरुमा किरात लिपीमा लेखिएका छन्, र नेपालको बुद्धिजमको धर्मग्रन्थहरु जस्तै दोमाङ, दोङगराप, फाराप, कङग्युर, तम्बा काइतेन  तथा अन्य साम्भोटा लिपीमा लेखिएका ग्रन्थ (किताब) हरुमा छन् । यी ग्रन्थ (किताब) हरुमा भएको भाषा ९० प्रतिशत भन्दा माथी नेपालको हामी मंगोलहरुको मातृभाषमा बोलीने शब्दहरुमा लेखिएका छन् जो सातौं र आठौं सताब्दीमा लेखिएका हुन भनेर अग्रज लामागुरुहरुले भन्नुहुन्छ । सामभोटा लिपी नेपालको सबै भन्दा पुरानो लिपी हो भनेर नेपाल सरकारले प्रमाणीत गरिसकेको छ। यो सामभोटा लिपी तमाङ्गहरुको लिपी हो यो सम्पूर्ण तमाङ्गहरुले बुझ्नु पर्छ । सामभोटा लिपी भनेको संसार भरीको बुद्धिजमका ग्रन्थ (किताब) हरुको मास्टर लिपी हो जती पनि तिब्बतमा लेखिएका बुद्धिजमका ग्रन्थहरु बाह्रौं सताब्दिको सुरुवातमा मात्र लेखिएका हुन र पछि तिब्बतबाट चाईना, मंगोलीया, भुटान तथा अन्य देशहरुमा पनि फैलिएका हुन् ।

‘तमाङ्ग’ को अर्थ ‘त’ भनेको महान हो, पुरानो मंगोल/मंङको भाषामा र ‘माङ्ग’को अर्थ महान, बृहत, समुदाय/प्राकृतिक शक्ति भएको/प्राकृतिक देव भगवान आदी हुन् । राई/लिम्बू/मगर र अन्य केही मंगोल समुदायको मतृभाषमा माङ्गको अर्थ देउता/भगवान/देव भनेर भनिन्छ । चिनियाँ भाषा र बर्मेली भाषामा माङ्गको अर्थ मंगोल भनेर परिभाषीत गरिएको छ । यस मानेमा तमाङ्गको अर्थ महान भगवान/महान मंगोल/महान प्राकृतिक देव भनेर बुझिन्छ, बुझनु पर्छ ।

‘तमु’ भनेको ‘त’ को अर्थ महान हो र ‘मु’ को अर्थ मंगोलको मातृभाषामा आकाशलाई बुझाउछ । प्राकृतिक धर्म मान्ने मंगोल समुदायहरुले आकाश, हिमाल, पहाड, नदी, रुख, पशु, पछिं र आफ्नो पुर्खाहरुलाई भगवान/देव/देवी/देउताको रुपमा पुजा गरिन्छ । यस मानेमा तमु भनेको महान आकाश मान्ने महान मंगोल हो भनेर बुझिन्छ र बुझ्नु पर्छ ।

‘मगर’ को अर्थ भनेको मङ्ग्/माङ्ग/मङगरबाट सभ्यताको बिकाशको क्रममा मगर भनेर भनियो, चिनियो, चिनाइयो  । मङग/माङग भनेको नेपालको मंगोल समुदायको मातृभाषमा/देवी/देउता हुन, मगरहरुको इतिहासमा मङगर भनेर सम्बोधन गरेको धेरै पुरानो इतिहासहरु पाईन्छ । यस मानेमा मगर भनेको देवी, देउता हो, भनेर बुझिन्छ, बुझ्नु पर्छ ।

‘लामा’ को अर्थ भनेको ‘ला’ भनेको देउता, ‘मा’ भनेको माङग हो ।

‘शेर्पा’ को अर्थ भनेको मंगोलहरुको मातृभाषामा ‘स्यार’ भनेको पूर्व हो, र ‘पा’ भनेको मानिस हो १५औं सताब्दिको मध्ये तिर नेपालको पूर्वदिशा तर्फ बसोबास गर्ने मंगोल समुदायलाई स्यारपा भनिन्थ्यो पछि शेर्पा भनियो ।

‘लिम्बू’ को अर्थ ‘लि’ भनेको मंगोलको मातृभाषामा धनु हो, ‘म’ को अर्थ मंगोल हो र ‘बू’ को अर्थ राज्य हो भनेर मंगोलको मातृभाषमा बुझिन्छ ।

राई/लिम्बू/किराँती र अन्य समुदायको मातृभाषामा यो शब्दको व्यापक प्रयोग भएको पाइन्छ । यस मानेमा लिम्बूको अर्थ भनेको धनु चलाउने मंगोल राजाहरु हो भनेर बुझिन्छ, यसरी बुझनु पर्छ ।

‘राई’ को अर्थ भनेको पृथ्वीनारायण शाहको शासन काल भन्दा केही समय अगाडिको समयमा पूर्व दिशामा राज्य चलाउने मंगोल/किराँत राजाहरुलाई राई भनेर सम्बोधन गरेको इतिहासम लेखिएको पाइन्छ । त्यस समय भन्दा पहिले पूर्व दिशा र पश्चिम दिशामा राज्य चलाउने मंगोल/किरात राजाहरुलाई हाङ अथवा खान भनेर लेखिएको पनि पुरानो इतिहासमा पाइन्छ, जस्तै बलिहाङ राजा, पारुहाङ, राजा बुद्धि कर्ण राई, विजय नारायण राई आदी ।

राजा बुद्धि कर्ण राई (1769–1773AD) समयमा मोरङका राज थिए । राजा विजय नारायण राई (1584–1709AD) समयमा विजयपुरका राजा थिए ।

खान भनेको बाह्रौं सताब्ती 12-19AD तिर मंगोल राजाहरुलाई मध्ये एसीयामा खान भनिन्थ्यो । मंगोल भनेको बाह्रौं सताब्दिमा मंगोलीयाका खान सम्राटहरुले साम्राज्य विस्तार गर्ने क्रममा माङग्ग/माङ्ग/मोङ्ग लाई परिर्माजीत गरेर मंगोल भन्ने शब्द प्रचलनमा ल्यायो र हामीहरु सबैलाई मंगोल भनेर चिनाए/चिनिए । यस मानेमा हामी मंगोलीया भन्ने देशको नागरीक मंगोलीयन होइनौं भनेर बुझ्नु पर्छ, बुझाउनु पर्छ । एसिया/आसियामा भएको सबै नै हामीहरु एसियनहरु/आसियनहरु मंगोल हौं तर हामी नेपालको मंगोलहरु भनेको एसिया/आसियाकै मंगोलहरुको धर्म, संस्कार र संस्कृतिको पनि पुर्खा हौं । यो हामीले बुझ्नु पर्छ, बुझाउनु पर्छ । जब भारतका हिन्दू राजपुतहरु अहिको भारतको मंगोल/मुगोल सम्राट अकबरको आक्रमणबाट बच्न, बचेर नेपालमा पश्चिम तिर बाट नेपालको मगर खान राज्यमा आइपुग्यो । त्यसबेला भिरकोटमा मगर खान राजाका जेठा छोरा खानझा खान राजा थियो । खानझा खानलाई राजपुतहरुले झालझेल गरेर राज्य आफ्नो कब्जामा पार्नको लागि जालझेल गरेर धर्म परिवर्तन गरी हिन्दू बनाउने प्रयास असफल भए पछि त्यही राजपुत हिन्दूहरु माइलो राजा मेझा खानलाई हिन्दू बनाउन सफल भयो । हिन्दू भए वापत मेझा खानलाई खानझा खान जस्तै राजा बनाईने भनेर फकाइयो, मगर माइलो राजा मेझा खान मगर हिन्दू भयो र उसैको सहयोग लिएर पाल्पाको सेन मगर राजालाई पनि हिन्दू बनाए पछि नेपालमा राजपुतहरुको षड्यन्त्रको कालो दिनहरु सुरु भयो । भिरकोट र पाल्पामा भएको मगर समुदायलाई आफ्नो पुर्खा देखि मान्दै आएको मंगोल धर्म/सामानिजम धर्म/ धामी झार्की धर्म र बौद्ध धर्म परिर्वतन गरी हिन्दू धर्म ग्रहण गरे वापत उक्त समुदायको कुनै पनि व्याक्ति जन्मदा, मर्दा र बिबाह गर्दा तथा अन्य कुनै पनि कार्यक्रमहरु गर्नु परे सो खर्च सरकारले सम्पूर्ण लागत खर्च ब्यह्रोर्नु र व्यह्रोर्ने छ भनेर सरकारी अदलत आदेश जारी गर्यो । यसरी केही मगरहरुमा हिन्दू धर्म परिवर्त गर्ने कार्य सुरु भयो ।

यसरी मेझाखानलाई राजपुतहरुले फकाएर नुवाकोटको १२ मगरातको राजा बनाए । त्यस पछि क्रमस: जय खान, मिच्चा खान, बिचित्र खान, जगदेव खान र कुल मण्डन खान नुवाकोटको राजा भएछ । पछि कुलमण्डन खान शाहामा परिणत भयो, किन कि भारतलाई मंगोलीयाबाट साम्राज्य बिस्तार गर्ने क्रममा आएका त्यस समयका मुगोल/मंगोल सम्रराट अकबरले अहिलेको भारत कब्जामा लिईसकेको थियो । तर केही समय पछि दिल्लिको रज्यमा चाहिं मुस्लिम धर्म मान्ने शाहा जाहान शासकले कब्जा गरेका थिए । त्यही शाहा जाहानले कुलमण्डन खानलाई दिएको उपाधी शाहा हो । यसरी राजपुतहरुहरु अप्रक्षरुपमा मुस्लिम शाहा भयो र काठमाण्डौंमा भएको दुईवटा धरहराहरु शाहा शासकहरुले निर्माण गरेका हुन् जो मुस्लिम धर्मको प्रार्थाना गर्दा प्रयोग हुने मुस्लिम धर्मको प्रतिक -प्रार्थाना भवान_ हो । त्यसै कारणले गर्दा ज्यान बचाउनको लागि राजपुत हिन्दू -ककसियस_ हरु नेपालको मगर राज्यमा खान भन्दै शरण मागे र त्यहाँका उद्धार, महान मगर खान राजाहरुले शरण दिए । त्यही राजपुत -ककसियस_ हरुको भारी बोकेर संगै आएका हुन अहिलेका बाहुन तागाधारीहरु र नेवारका केही तागाधारी ककसियस पुरेतहरु । कुलमण्डन शाहका जेठा छोरा द्रव्य शाहा, द्रव्य शाहाका जेठा छोरा राम शाहा, राम शाहाका छोरा नरभूपाल शाहाको दोस्रो रानी लम्जुङ राज्यको मगर राजाको छोरीसंगको बिबाहबाट जन्मिएका छोरा हुन् पृथ्विनारायण शाहा -पि.एन. शाहा_ । पि।एन। शाहा मगर समुदायका र हामी मंगोल समुदायका साइनोमा भान्जा पर्छ ।

नरभुपालले मगर राज्य आफ्नो हातमा लिनको लागि कुटिल चाल षणयन्त्र गर्ने मनासायले गर्दा मगर राजकुमारी संग बिबाह गरेका थिए । नरभूपालको पहिलो रानी गोरखाको ग्ले/गोले/घले राजकुमारी हुन र दोस्रो बिबाह पछि उनले आफ्नो छोरा पि.एन. शाहालाई १० बर्षको उमेरहुदा बिक्रम संम्बत १७३२ मा भक्तपुरका राजा रणजित मल्लसंग विन्तिपत्र चडाएर पि.एन. शाहालाई भक्तपुरमा ५ बर्षको लागि बसेर अध्यन गराउन सफल भए । पि.एन.लाई भक्तपुरमा पठाउनको मुख्य कारण मल्ल राजाहरुको आन्तरीक अवस्था बुझनको लागि हो, भनेर धेरै इतिहास विद्धहरुले पुष्टि गरेको छ । त्यसैले इष्टि ईण्डियाको अग्रेजहरु संग मिलोमतोमा काठमाण्डौ, भक्तपुर र पाटन लडाईमा जिते, त्यसरी लडाई जित्नुको मुख्य कारण अग्रेजहरुले पि.एन शाहालाई २१ जना लडाइ र नीतिमा अनुभवी अंग्रेज सल्लाहकारहरु पठाएका थिए, १७६६ जना लडाईका धेरै अनुभवी अंग्रेज सेनाहरुको साथमा त्यस समयका विभिन्न अत्याधुनिक हात हतियार सहित आठयसवटा शक्तिशाली तोप (Muskets) हरु पनि पठाएका थिए । त्यस लडाईमा जति पनि नागरीकहरु पि.एन.र अंग्रेजहरुले मारे, बाँचेकाहरुको पनि नाक र ओठ काटि दिए त्यस समयमा दुई तिहाई नागरीकहरुको हत्या भएको थियो ।

त्यसैले जति पनि अंग्रेजहरुले नेपालको बारेमा इतिहास लेखेका छन् यिनै २१ जना अंग्रेज सल्लाहकारहरुको प्रत्यक्ष वा अप्रत्यक्ष सहयोगबाट लेखिएका हुनाले हामीलाई जहिल्यै पनि हामी नेपालको मंगोल सन्तानहरुलाई बदमास इतिहासकारहरुले डाँडा पारीबाट आएको/डाँडा वारीबाट आएका भन्छन् । जस्तै कहिले चिनबाट आएको, कहिले मंगोलीयाबाट आएको, कहिले तिब्बतबाट आएको, कहिले भारतबाट आएको, कहिले भुटानबाट आएको भनेर भनेका छन् जब कि हामीले हाम्रो पुरानो मंगोलको इतिहासलाई अध्यन तथा अनुसन्धान गर्दा थाहा पाउछौं कि सामानिजम धर्म/युमासम धर्म/बोन धर्म/किरात धर्म/मंगोल धर्म आज भन्दा झण्डै २८०० बर्ष अगाडि महादेव र महादेवको प्राकृतिक मृत्यु पछि रानी सुम्निमाले हाम्रो पुरानो धर्म ति देशहरुमा फैलाएको हामीले इतिहासमा पाउछौं । र बुद्ध धर्म छैठौं सताब्दिको मध्ये तिर नेपालको राजा अंशुबर्माको छोरी राजकुमारी भृकुटीको बिबाह तिब्बतको ३३औं राजा सोङचाङ गोम्पो संग भए पछि भृकुटी र सोङचाङ गोम्पोको दोस्रो रानी चिनको राजकुमारी वेन चेङ द्धारा तिब्बतमा र चिनमा बौद्ध धर्म प्रचार–प्रसार गरे यसरी तिब्बतमा बौद्ध धर्मको सुरुवात भयो । तिब्बतमा बुद्धिजम धर्म सुरुवात हुनको मुख्य श्रेय नेपालका तमाङ्ग धर्म गुरु श्री गुरु रिन्पोछे/पद्यमसंभ हुन् । गुरु रिन्पोछे/पद्यमसंभ नेपालको तमाङ्ग राजाको छोरा पनि हुन र धर्म गुरु पनि हुन् । यस मानेमा हामीले बुझनु पर्छ हाम्रा पुर्खाहरुले हाम्रो धर्म संस्कृति अन्य देशहरुमा जस्तै भुटान र मंगोलीयामा पनि फैलाएछ हामी उताबाट आएका होइनौं हामी डाँडावारी बाट आयौं डाँडापारीबाट आयौं भन्ने चाहिं हाम्रो भलो नचिताउने तागाधारी बाहुन र तागाधारी नेवारका पुरेतहरुले हिन्दू राजपुतहरुबाट सिकेको चलाखिपूर्ण राजनीतिक षणयन्त्र हो । यस्ता बदमासपूर्ण षणयन्त्रहरु हाम्रा राजनीतिक वा सामाजीक अग्रजहरुले बुझनुपर्छ ।

तर हाम्रो आफ्नै मंगोल अग्रजहरुले पनि तिनै तागाधारी बदमासहरुले हाम्रो बारेमा लेखिएका इतिहास पढेका छन्, जो तीनसय बर्ष अधिको हारहारीमा लेखिएको दस्तावेजहरुलाई हाम्रो इतिहास भनिरहेका छन्, कम्जोरी हाम्रै हो । हामी मंगोलका सन्तानहरुले हाम्रो आफ्नो इतिहास के हो बुझनु पर्छ, गहिरिएर अध्यन गर्नु पर्छ, भलो नचिताउनेहरुले लेखेको हाम्रो इतिहास हामीले सच्याउनु पर्छ, बुझ्नु पर्छ, बुझाउनु पर्छ, हामी त यही माटोको भुमिपुत्र, भुमिपुत्रि सन्तानहरु हौं । यो कुरा हामीले भित्री मन देखि बुझनु पर्छ ।

हामीले हाम्रो इतिहास प्रस्ट नबुझेको कारणले तमाङ्गले तमाङ्ग नभन्ने, तमुले तमु नभन्ने, मगरले मगर नभन्ने, लिम्बूले लिम्बू नभन्ने, राईले पनि राई नभन्ने । यी हाम्रो समुदायका अग्रजहरुले जहिल्यै पनि स्वाँगे भाईको थर बोकेर स्वाँगे भाईको इतिहासहरु मात्र खोज्ने काम गरे। हाम्रो आफ्नो खोज्नु पर्ने मुख्य समुदयको इतिहास खोज्ने जमर्को गरेन । यसै कारणले गर्दा भलो नचिताउनेहरुको लागि सधै नै हामीहरु सधै नै बाहुन, क्षेत्री र तागाधारी हिन्दू पुरेत नेवारहरुको राजनीतिक बिचारको हतियार बन्यो र बनाए । हाम्रो राजनीतिक र सामाजीक अग्रजहरुको कमजोरी पनि उनीहरुले राम्रारी थाहा पाए हाम्रो समाजमा यही नै भइरहेको छ ।

यसरी खोज र अनुसन्धान गर्यो भने हामीलई थाहा हुन्छ नेपालको लिखित इतिहास अनुसार आकाश भैरब भनेको नेपालको पहिलो मंगोल/किराँती/आदीवासी जनजाती/मुलबासीहरुको राजा यलम्बरको मुर्ति हो भनेर थाहा पाउछौं र हामीले हाम्रो समाजलाई राम्रो प्रस्ट बुझाउन सक्नु पर्छ हामीले आकाश भैरवको मुर्तिलाई फेरी हामी सम्पुर्ण मंगोलको सन्तानहरुले बर्षमा एक पटक होइन कम्तिमा पनि बर्षमा १२ पटक पुज्नु पर्छ/सम्झिनु पर्छ । अर्को भनेको कलिको मुर्ति जो पशुपतिमा अवस्थित छ त्यो भनेको तमाङ राजा हाङसा बल तमाङ अथवा अंशु बर्माको मुर्ति हो । अंशु बर्माको मुर्ति (कली) लाई पनि अब हामी सम्पूर्ण मंगोलको सन्तानहरुले बर्षमा १२ पटक पुज्नु पर्छ/सम्झिनु पर्छ यो पनि हामी मंगोल सन्तानहरुको पुर्खाको पहिचान हो । अर्को भनेको पशुपति भनेको महादेव राजा/पारुहाङ को दरबार हो र चिहान पनि हो । पशुपतिलाई हामी सम्पूर्ण मंगोलको सन्तानहरुले अझ धेरै मंगोलको धर्म विधी अनुसार हाम्रा धर्म गुरुहरुको इच्छा अनुसार पुज्नको निम्ति र हाम्रा पुर्खाहरुलाई संसारलाई चिनाउनको निम्ति सरकार संग वार्ता गरेर सम्पूर्ण धर्म मान्ने जो कोहीलाई पनि सजिलो संग पुजा भेट गर्न पाउनु पर्छ भनेर सरकारलाई बुझाउनु सक्नुपर्छ । आवश्यक भए हाम्रा राजनीतिक अग्रजहरुले मन, मस्तिष्क र मुखबाट आवाज उठाउनु पर्छ ।

नेपालमा जती पनि देवी, देउताका मुर्तिहरु छन् ती सबै हाम्रो पुरानो मंगोलको पुर्खाहरुको मुर्ति हुन्, र जति पनि मन्दिरहरु छन् ती सबै हाम्रा पुर्खाहरुको चिहान र दरबार हुन् । यो हामीले बुझ्नु पर्छ, बुझाउनु सक्नु पर्छ । भगवान बुद्ध २६३९ बर्ष अघि मंगोल/मोङ/माङ/थारु/मगर/तमाङ्ग/राई/लिम्बू कुलमा जन्मिएका हुन् । बुद्धको बिबाह उनको मामाको छोरी यसोधारा सँग भएको थियो । उक्त संस्कार आझै पनि मंगोल समुदायहरुमा विद्यमान छ । स्वम्भू र बौद्ध स्तुपा/चैत्य संसारकै सबै भन्दा ठूलो र पुरानो स्तुपा/चैत्य हो । यी स्तुपाहरु पनि मंगोल/माङ/मोङ/तमाङ/तमु/मगर/थारु /राई/लिम्बू/आदीवासी/जनजाती/मुलबासीका पुर्खाहरुले नै बनाएका हुन । स्वयम्भूको अर्थ मंगोल समुदायको मातृभाषामा आकाश हुन आकाश मानने धर्म भनेका मंगोलको धर्म हो । यसकारणले गर्दा हामी मंगोलका राजनीतिक अग्रजहरुले नेपाल र नेपालको मंगोलको विकासको राजनीति गर्दा विकाशको राजनीति गर्नु पर्छ, विचारको राजनीति गर्नु हुदैन । राजनीति भनेको यो संसारमा मानिसको अस्तित्व रहुन्जेल सम्म राजनीति रहीरहन्छ । त्यसै कारणले विचारको राजनीति भनेको त विदेशीले विदेशमा गएर राजनीति सत्ता आफ्नो हातमा पार्न र त्यो देशका नागरीकहरुलाई सकेसम्म आफ्नो स्वार्थ अनुकुल उपयोग गर्ने सिद्धान्तलाई विचारको राजनीतिक भनिन्छ । जस्तो नेपालमा नेपालको भलो नचाहाने राजपुत/बाहुन/क्षत्रि/नेवारका केही हिन्दू तागाधारी पुरेतहरुले गर्ने राजनीतिलाई बिचारको राजनीति भनिन्छ । यि समुदायहरुले कहिल्यै पनि बिकासको राजनीति गर्नसक्दैन, यिनीहरुले जान्दैन किन कि यो देश नेपाल उनीहरुको आफ्नो प्यारो माटो होइन, यसैकारणले गर्दा भारत सँग जोडिएको सिमानाहरु खुल्ला छोडिएका हुन् । हाम्रा अग्रजहरुले मन, मस्तिष्क र मुखबाट नेपालको बिकासको राजनीति गर्नु पर्छ, राजनीति विज्ञान (Science) होइन, राजनीति भनेको कला (Art) हो । त्यसैले हाम्रो आफ्नो समाज र देश बनाउनको निम्ति बिदेशीले लेखेको विदेशी बिचारको राजनीतिक किताब पढेर गर्ने राजनीतिले त विदेशिलाई पो फाइदा हुन्छ त्यसैले हाम्रा राजनीतिक अग्रजहरु जो राजनीतिमा हुनुहुन्छ उहाँहरु विकाशको राजनीति गर्नु पर्छ र सबैले सधै नै आफ्नो नामको पछाडि, तमाङ्ग, तमु, गुरुङ, मगर, राई, लिम्बू, थारु मात्र लेख्नु पर्छ जनाउनु पर्छ अनि मात्र हाम्रा तमाङ्ग राजनीति गर्ने तमाङ्ग अग्रजहरुलाई तमाङ्गहरुले साथ दिन्छ तमु/गुरुङलाई तमु गुरुङ्गहरुले साथ दिन्छ, मगरलई मगरहरुले साथ दिन्छ, राईलाई राहरुले साथ दिन्छ, लिम्बूलाई लिम्बूहरुले साथ दिन्छ त्यसतै थारुलाई थारुहरुले साथ दिन्छ तर अहिले हाम्रो समाजमा दुःख पाएका तमाङ्गहरुले मात्र तमाङ्ग भन्ने धनी भए पछि लामा भन्ने, मोक्तान, योञ्जन, घिसिङ्ग, दोङ्ग . . . अन्य १६० किसिमको स्वाँगे भाईहरुको थर झुण्डाएर हिडेका देख्छौं । यसरी हिडेमा वा कोसिष गरेमा उनीहरुको क्रियाकलापले त तमाङ्गहरुको समाजको होइन, सिंगो मंगोल सन्तानहरुको भलो नचिताउनेहरुको शुभचिन्तक/प्यारो भइन्छ, यस मानेमा तमाङ्गहरु १६० कितामा विभाजन हुन्छ यसरी विभाजन हुदा तमाङ्गहरु सधै एक आपसमा स्वाँगे भाईको लडाई लडेर बस्नु पर्ने अवस्था समाजमा सृजना भएको छ । यो नै भईरहेको छ अहिले यसै कारणले गर्दा तमाङ अग्रजहरुले साँच्ची नै मन, मस्तिष्क र मुखबाट तमाङ्गहरुको भलो उन्नती चाहान्छ भने तमाङ्ग राजनीतिक अग्रजहरुले आफ्नो नामको पछाडि गर्वको साथ तमाङ्ग लेख्नु पर्छ यसरी तमाङ्गहरु एकठाउँमा आए जस्तै तमु/गुरुङ्ग/मगर/थारु/राई/लिम्बू राजनीतिक अग्रजहरुले पनि आफ्नो समुदायको भलो र उन्नतीको लागि आफ्नो समुदायको मुल थर नामको पछाडी गर्वका साथ लेख्नु पर्छ, जनाउनु पर्छ ।

राजकुमार रुपाकोटी द्वारा केही बाइबलिय ट्प्स !

जयमसिह म राज कुमार रुपाकोटि हाल बसाई मलेशिया ! आज तपाईहरुको माझमा 4 वटा तर्क लिएर आएको छु 5 मिनेट समय निकालेर पढ्नु होला,!

हामी मध्ये कसैले पनि आफ्नो मस्तिष्क शायदै देखेका हौंला तर पनि हामीमा मस्तिष्क छ भनी हामी विश्वास गर्छौ किनभने त्यसैको नियन्त्रणमा हाम्रो शरीर चलिरहेको हुन्छ ! सृष्टिलाई हेरेर नै परमेश्वर हुनुहुन्छ भनी हामी विश्वास गर्छौ !

1) #ब्रह्माण्ड-विज्ञानको आधारमा तर्क
सँसार यहाँ छ ! यो अवश्य कतैबाट आएको हुनुपर्छ ! कसैले वा कुनै थोकले यसको अस्तित्व कायम गरेको हुनुपर्छ ! अहिले हामिसङ्ग एउटा पुस्तक छ ! यो कसैले लेखेको हुनुपर्छ ! नत्र जतिकै आधुनिक यंत्रले पनि स्वत: कुनै पुस्तक उत्पादन गर्न सक्तैन ! कसैले घर बनायो ! कसैले रुखहरु सृष्टि गर्‍यो ! कसैले यो ब्रह्माण्डलाई संचालन गर्दछ ! कुनै घडीका पुर्जाहरुलाइ एउटा भाडोमा हालेर लाखौं बर्ष त्यस भाडोलाइ बिस्तारै हल्लाइरहे तापनि ती पुर्जाहरु आफै जोदिएर कदापि घडी बनिने अनि चल्ने छैन ! सँसारको अस्तित्वसम्बन्धि प्रश्नको एउटै अर्थपूर्ण उत्तर यहि हुन्छ ! कि यो सँसार बनाउने कुनै सर्वशक्तिमान व्यक्ति हुनुहुन्छ ! जसलाई हामीले परमेश्वर भनी पुकार्दछौ !

2) #बनावटको आधारमा तर्क
घडीको अस्तित्व मात्र छैन तर यसको वास्तविक उद्देश्य पनि छ ! यो विशेष कामको निम्ति बनाइएको हो ! लामखुट्टे बस्नलाई घडी बनाइएको होईन ! ठिक समय दिन सकोस् भनेर घडी बनाइएको हुन्छ ! सँसारमा भएका साना-ठुला चिजहरुलाइ देख्दा हाम्रो विवेकले स्वत: स्वीकार गर्छ , कुनै पनि ज्ञानी सत्ताले विशेष उद्देश्य राखेर नै ती थोकहरु बनाइएका हुन ! 🐴🐫🐎🐘 रङ्गिन पक्षिहरु वा पशुहरुको बनावटको उयाय सँयोगवश हुन आएको होईन ! यी सब सृष्टिकर्ताको #सर्वोत्तम# मनको योजना हो !

3) नैतिकताको आधारमा तर्क !
मानिसको बौद्धिक र नैतिक स्वभावैले सृष्टिकर्ता कुनै निर्जीव शक्ति नभएर एक जिवित बौद्धिक नैतिक व्यक्ति हुनुहुन्छ ! भन्ने बुझाउछ ! उत्पत्ति 1:26 मानिसलाई आफ्नै स्वरुपमा हाम्रै प्रतिरुपमा बनाऔं ! उत्पत्ति 1:27 परमेश्वरले मानिसलाई आफ्नै स्वरुपमा सृष्टि गर्नुभयो👍👫👈 भजनसङ्ग्रह 94:9 के कान दिनेले सुन्नुहुन्न र ? के आखा दिनेले देख्नुहुन्न र ? परमेश्वरले मानिसलाई कानहरु आखाहरु ज्ञान-बुद्धि अनि इच्छा-शक्ति दिनुभयो किनभने यी कुराहरू नै उहाँका हुन ! विवेकले मानिसलाई उचित र अनुउचित असल र खराब कुरा सिकाउछ किनभने सृष्टिकर्ता पबित्र नैतिक व्यक्ति हुनुहुन्छ ! जसले धार्मिकतालाइ प्रेम गर्नुहुन्छ अनि दुष्टतालाई घृणा गर्नुहुन्छ !

4) जिवनको आधारमा तर्क !
जीवन जीवनबाटै उत्पन्न हुन्छ , अनि पहिलो अनन्त जीवन प्राप्त व्यक्तिबाट आएको हुनुपर्छ जुन जीवन शारीरिक जीवन शुरु हुनुभन्दा पहिल्यै सृष्टि भएको थियो ! यस्तो जीवन कहाँ पाइन्छ ? - यो जीवन अनन्त जीवन भएको परमेश्वरमा पाइन्छ ! भजनसङ्ग्रह 36:9 जिवनको मुल स्रोत तपाईंसङ्ग छ ! स्याउको बोटले आफ्नो पैतृक बोटबाट जीवन पाउछ ! त्यसतै गरि जन्तुहरुले पनि ! तर ती पैतृक बोट वा माता-पिताले चाहिँ जीवन कहाँबाट पाए ? यसले हामीलाई सोझै उत्पतितिर लैजान्छ ! यहुना 11:25 मा येशुले भन्नुभयो ,,जिवन म नै हु ! साथै यहुना 14:6 मा पनि अनि यहुना 10:28 मा भन्नुभयो म , तिनीहरुलाई अनन्त जीवन दिन्छु ! सबै जीवन परमेश्वरबाटै आउछ ! स्वत: प्रवर्तनको सिद्धान्त झुठो ठहरिएको छ अनि प्रमाणिात विज्ञानले यसलाई एकदमै अस्विकार गरेको छ ! जिवनको शुरूवात त हुनैपर्छ ! यसकारण एउटै मात्र तर्कसंगत उत्तर यहि हुन्छ किन परमेश्वर बाट नै जिवनको सुरुवात भयो !


5) उहाँ अनन्त हुनुहुन्छ !
साचो परमेश्वरको न त कुनै सुरु हुन्छ , नत कुनै अन्त ! मुर्तिमा यो गुण कहिल्यै हुँदैन किनभने यसलाई कसैले निर्माण गरेको हुनाले यसको सुरु र अन्त हुन्छ ! ( भजनसङ्ग्रह 90:2 पहाडहरु उत्पन्न हुनुभन्दा अघि र तपाईले  पृथ्वी सृजनुभन्दा अघिदेखी अनादिदेखी अनन्तसम्म तपाईं नै परमेश्वर हुनुहुन्छ ! ( 1 तिमोथी 1:17( भजनसङ्ग्रह 102:24 -27 ( यसैया 57:15( उत्पत्ति 1:1 आदिमा परमेश्वरले........!, परमेश्वरको अस्तित्व सधैं रहिआएको छ !

6) उहाँ अपरिवर्तनशिल हुनुहुन्छ !
परमेश्वर मात्रै एक यस्तो शक्ति हुनुहुन्छ , जो कहिल्यै बद्लिनुहुन्न ( 1 शमुएल 15:29 परमप्रभु जो इस्राएलका गौरव हुनुहुन्छ , उहाँले छल गर्नुहुन्न , आफ्नो मन पनि बदल्नुहुन्न ! आफ्नो मन बदल्ने मानिस उहाँ हुनुहुन्न !,, ( मलाकी 3:6 किनकि म परमप्रभु कहिल्यै परिवर्तन हुदिन !,, ( याकुब 1:17)

7) उहाँ सर्वसक्तिमान हुनुहुन्छ !
यो गुणबिना त उहाँ परमेश्वर नै हुनुभएन ! ( उत्पत्ति 1:1 आदिमा परमेश्वरले आकाश र पृथ्वी सृष्टि गर्नुभयो !,, सिर्जनामा उहाँको सर्वशक्तिमान सामर्थ देखिन्छ ! उत्पत्ति 1:3 परमेश्वरले भन्नुभयो उज्यालो होस् उज्यालो भइहाल्यो !,, उहाँको वचनमा सामर्थ्य छ ! भएको बस्तुबाट मात्र मानिसले कुनै थोक बनाउन सक्छ तर परमेश्वरले त हुँदै नभएको अर्थात् शुन्याबाट यस्तो थोक बनाउनुहुन्छ जुन सुन्दर र सिद्ध पनि छ ! ( उत्पत्ति 1:4 मा उहाँले भन्नुभयो ,,यो असल छ !,, ( अय्युब 42:2 तपाईं सबै कुरा गर्न सक्नुहुन्छ भनी म जान्दछु अनि कुनै काम पनि तपाईंको शक्तिको बाहिर छैन ! !,, यसरी अय्युबले परमेश्वरशीत बातचीत गरे ( भजनसङ्ग्रह 33:9 किनकि उहाँ बोल्नुभयो र यो हुनआयो , उहाँले हुकुम गर्नुभयो र त्यो स्थिर , रहयो !,, ( यर्मिया 32:26-27 हेर सबै जिवधारीका परमेश्वर म परमप्रभु हु ! के कुनै कुरो मेरो निम्ति कठिन छ र ? कदापि कठिन छैन किनभने उहाँले सबै कुरा गर्न सक्नुहुन्छ !

8) उहाँ सर्वव्यापी हुनुहुन्छ !
( 1राजा 8:27)( भजनसङ्ग्रह 1397-10 तपाईंको आत्माको दृष्टिबाट म कहाँ जाउ ? अथवा तपाईंको सामनेबाट म कहाँ भागु ? स्वर्गमा उक्ले भने तपाईं त्यहाँ हुनुहुन्छ , पातलमा आफ्नो ओछ्यान बनाए भने त्यहाँ पनि तपाईं हुनुहुन्छ , बिहानको पखेटामा उडेर समुन्द्रको पल्लो किनारमा बसे भने पनि त्यहाँ पनि तपाईंको बाहुलिले मलाई डोर्‍याउनेछ र तपाईंको दाहिने बाहुलिले मलाई समात्नेछ ! (यर्मिया 23:23 परमप्रभु भन्नुहुन्छ ,के म नजिक मात्र रहने परमेश्वर हु अनि टाडाको चाहिँ होईन ,?, ( एफिसि 1:23)

9) उहाँ सर्वज्ञानी हुनुहुन्छ !
 प्रभुदेखी केही पनि लुकाउन सकिन्न ! (1 इतिहास 28:9 परमेश्वरलाई आफ्नै ईश्वर मान र सारा हृदय र इच्छुक मनले उहाँको सेवा गर किनभने परमेश्वरले सबै हृदय जाच्नुहुन्छ र मानिसको हरेक विचारलाई थाहा पाउनुहुन्छ ! (2 इतिहास 16:9 जसका हृदय उहाँप्रति भक्त छन तिनीहरुलाई सहायता र सान्त्वना दिन सारा पृथ्वीभरी नै परमप्रभुको दृष्टि रहिरहन्छ ! ( भजनसङ्ग्रह 94:11 परमप्रभुले मानिसको विचार जान्नुहुछ ! ( दानिएल 2:20)( यसैया 40:28)( र इजकिएल 11:5) आमेन

श्रीमान् र श्रीमती बिचको महत्त्व !!

कलेजमा Happy Married life माथी एउटा Workshop चलिरहेको थियो ।


जसमा केही विवाहित जोडीहरु भाग लिइरहेका थिए । जुन समयमा प्रोफेसर मन्च मा आए उनले नोट गर्यो कि सबै पति - पत्नी जोक गरेर हाँसिरहेका थिए । यो देखेर प्रोफेसरले भने - जाँउ , पहिला एउटा Game खेल्छौ , त्यसपछी आफ्नो विषयमा कुरा गर्छौ ।


सबैजना खुशी भए । र भने कस्तो खालको Game ?
प्रोफेसरले एउटी Married केटीलाई बोलाएर भने कि तिमिले ब्ल्याकबोर्डमा यस्तो 25- 30 मान्छेहरुको नाम लेख ,जोसित तिम्रो सबैभन्दा धेरै माया छ ।

महिलाले पहिला आफ्नो परीवारको नाम लेखिन , फेरि उनले आफ्नो आफन्तको र नातेदरहरुको , साथीहरुको , छिमेकी को र सहकर्मीहरुको नाम लेखिन ।
अब प्रोफेसरले त्यसमध्ये कुनै 5 नाम मेटाउनलाई भने ,
महिलाले आफ्नो सहकर्मीहरुको नाम मेटाइन ।
प्रोफेसरले अझै 5 नाम मेटाउनलाई भने ,
महिलाले थोरै सोचेर आफ्नो छिमेकीहरुको नाम मेटाइन ।

अब प्रोफेसरले अझै 10 नाम मेटाउनलाई भने
महिलाले आफ्नो आफन्त साथीहरु र नातेदारहरुको नाम मेटाइदिइन ।

अब बोर्डमा 4 नाम मात्र बचेको थियो

जुन उसको आमा , बुवा , पति र बच्चाको नाम थियो

अब प्रोफेसरले यसमध्ये अझै दुई मेटाउनलाई भने

महिला असमन्जस्यमा परिन , धेरै सोचिसकेपछी धेरै दुखी भएर उनले आफ्नो आमाबुवाको नाम मेटाइदिइन

सबै मान्छेहरु स्तब्ध र शान्त थिए । किनकी उनिहरु जान्दथे कि त्यो game केवल त्यो महिलाले मात्र खेलिरहेकी छैन । उनिहरुको दिमागमा यो सब चलिरहेका थिए ।

अब केवल 2 नाम मात्र बचेको थियो
पति र छोराको ,

प्रोफेसरले भने यसबाट अझै एउटा नाम मेटाइदेउ ,

महिला अब सारै Catch 22 sitaution मा परिन । धेरै सोचेर उनले आँखाबाट आँसु बर्बर खसाल्दै छोराको नाम मेटाइदिइन ।

प्रोफेसरले ती महिलालाई भने , तिमी आफ्नो ठाउँ मा गएर बस । र सबैमाथी गौरपुर्वक हेर्दै भने र सोधे ,
के कसैले भन्न सक्छ कि यस्तो किन भयो केवल पतिको नाम मात्र बोर्डमा किन रहयो ?
कसैले जवाफ दिन सकेनन ।सबै टाउको निहुराएर बसेका थिए ।
प्रोफेसरले , ती महिला लाई सोध्यो कि यस्तो किन , जसले तिमिलाइ जन्म दियो , पालनपोसन गरेर हुर्कायो उसको नाम तिमिले किन मेटाइदियौ ?

महिलाले जवाफ दिइन - मेरो आमा बाबा वृद्ध भइसक्नुभएको छ ।केही समयपछी मलाई छोडेर यो दुनियाबाट जानुहुन्छ ।
मेरो छोरा ठूलो भयो भने ग्यारेन्टी छैन कि उ विवाहपछी पनि मेरो साथमा रहन्छ ।
तर मेरो पति जबसम्म मेरो ज्यानमा ज्यान छ तबसम्म मेरो आधा शरीर बनेर साथ निभाउनुहुन्छ । त्यसैले मेरो लागि सबैभन्दा महत्वपुर्ण मेरो पति जि हुनुहुन्छ ।

प्रोफेसर र बाकी सबैले ताली बजाएर सलामी गरे । प्रोफेसरले भने कि , तिमिले बिल्कुल सहि भन्यौ , तिमी अरु सबैजना बिना बाच्न सक्छौ तर आफ्नो आधा शरीर आफ्नो पतिको बिना बाच्न सक्दिनौ ।

मजाकमस्ती त ठिक छ तर मान्छेको आफ्नो जिवनसाथी नै उसको सबैभन्दा प्यारो र महत्वपुर्ण हुन्छ ।
यो अकाट्य सत्य हो , For all husbad & wife यसलाई कहिल्यै नभुल्नु ।